به نقل از «قدس آنلاین»

روایت نشریه انگلیسی از تاثیر توافق ایران و عربستان بر پایان نظام تک قطبی

تاریخ انتشار: ۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۷۰۸۰۶

در این گزارش که به قلم «استیو بل» کارشناس مسائل سیاسی نوشته شده، آمده است: توافق بین ایران و عربستان سعودی برای احیای روابط دیپلماتیک بسیار مایه خرسندی است. روابط دیپلماتیک دو کشور در ژانویه ۲۰۱۶ قطع شده بود. این رویداد به دنبال اعدام شیخ نمر باقر النمر روحانی برجسته شیعه توسط رژیم سعودی صورت گرفت.

تلاش‌های جدی برای حل رفع اختلاف فی‌مابین صورت گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دولت عراق از آوریل ۲۰۲۱ پنج دور مذاکرات را میزبانی و عمان نیز در این زمینه مساعدت کرد. توافق دو طرف در پکن اتفاق افتاد، جایی که پنج روز مذاکره با میزبانی و کمک دولت چین به موفقیت منجر شد.

به موجب این توافق روابط دیپلماتیک از سر گرفته می‌شود و سفارت‌ها و نمایندگی‌های دو طرف ظرف دو ماه آینده بازگشایی می‌شوند. توافق یادشده به حاکمیت دولت‌ها احترام می‌گذارد و تعهداتی را درباره عدم مداخله در امور ملی کشورها شامل می‌شود همچنین هر دو طرف توافق کردند که توافقنامه همکاری امضا شده قبلی در سال ۱۹۹۸ و توافقنامه همکاری امنیتی امضا شده در سال ۲۰۰۱ را اجرا کنند.

نادیده گرفتن امپریالیسم ایالات متحده

در ادامه این گزارش می‌خوانیم: این توافق و نقش موفق دیپلماسی چین از اهمیت بالایی برخوردار است. تا سال ۱۹۷۹، ایران و عربستان سعودی «ستون‌های دوقلوی» استراتژی آمریکا در غرب آسیا و شمال آفریقا بودند.

انقلاب ایران به قیمت از دست رفتن یکی از ستون‌های آمریکا تمام شد. از آن زمان، ایالات متحده عربستان سعودی را به عنوان یک قدرت نظامی و دیپلماتیک از جمله به عنوان نیروی مسلط در شورای همکاری خلیج فارس (GCC) ساخته است.

اما در سال جاری، عربستان سعودی از همکاری با دولت آمریکا در خصوص تحریم‌ها علیه روسیه خودداری کرد. این کشور تلاش‌های آمریکا برای افزایش تولید نفت توسط سازمان کشورهای صادرکننده نفت را هم رد کرد.

بنابراین حل و فصل یک مناقشه کلیدی دیپلماتیک (میان ایران و عربستان) بدون در نظر گرفتن ایالات متحده مسلما بی‌محلی به واشنگتن تلقی می‌شود. این درحالیست که میانجی گری چین هم نشانگر کاهش نسبی نفوذ ایالات متحده و ظهور سیاست چندقطبی در منطقه غرب آسیا است.

این توافق در سطح منطقه‌ای مورد استقبال گسترده قرار گرفته است. دولت بغداد اکنون به دنبال تنش زدایی عمومی در منطقه است که امکان بازسازی عراق را فراهم می‌کند.

رئیس پارلمان لبنان می‌گوید که اخبار مثبت درباره توافق ایران و عربستان باید سیاستمداران این کشور را وادار کند تا به سرعت رئیس جمهور لبنان را پس از ماه‌ها بن بست انتخاب کنند.

وزارت خارجه سوریه هم از این توافق به عنوان گامی مهم که ثبات منطقه را تقویت می‌کند، استقبال کرد. خالد القدومی نماینده جنبش حماس در ایران گفت: این وحدت بدست آمده خواست ملت‌های منطقه است و کاری که رهبران سیاسی باید انجام دهند گوش دادن به خواسته‌های مردم است.

نگرانی برای امپریالیسم

مورنینگ استار در ادامه می‌افزاید: البته این توافق مخالفانی هم دارد. هم رژیم اسرائیل و هم مخالفان آن وحشت زده‌اند. نفتالی بنت نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی گفت: این یک تحول جدی و خطرناک و ضربه مهلکی به تلاش برای ایجاد اتحاد منطقه‌ای علیه جمهوری اسلامی است.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر (رژیم) اسرائیل هم دولت قبل را مقصر دانست. هاآرتص به نقل از او نوشت: کسانی که ما را متهم می‌کنند باید از خود بپرسند که چگونه این اتفاق در زمان سکان‌دری آنها رخ داده و چگونه اوضاع تا اینجا پیش رفته است.

دولت‌های امپریالیستی در واکنش به توافق ایران و عربستان چهره شجاعانه‌ای نشان داده‌اند. کاخ سفید از این توافق استقبال اما ابراز تردید کرده است. جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی، گفت: «واقعاً باید دید که آیا ایرانی‌ها به این توافق احترام می‌گذارند یا خیر. ایرانی دولتی نیست که به طور معمول به قول خود احترام بگذارد.». این را نماینده کشوری مطرح کرد که به طور یکجانبه تعهد خود به توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ (برجام) با ایران را زیر پا گذاشت.

دولت فرانسه نیز از این توافق استقبال کرد اما از ایران خواست از اقدامات بی‌ثبات‌کننده صرف نظر کند اما شاید بهتر باشد دولت فرانسه به یاد بیاورد که پس از تحریم‌های غیرقانونی آمریکا علیه ایران، در حمایت از تجارت مشروع با ایران خودداری کرد.

"همسویی" در غرب آسیا؟

استیو بل در ادامه این گزارش، بحث همسویی بین کشورهای غرب آسیا را مطرح کرده و نوشته است: هر چقدر هم که قدرت‌های امپریالیستی خشمگین باشند، اما چیزی از اهمیت توافق ایران و عربستان کم نمی‌کند. نیویورک تایمز دهم مارس نوشت که توافق به دست آمده «می‌تواند به یک تغییر آرایش و همسویی بزرگ در خاورمیانه منجر شود. این توافق همچنین نشان دهنده یک چالش ژئوپلیتیکی برای ایالات متحده و یک پیروزی برای چین است.»

گمانه زنی‌هایی در مورد تأثیر این توافق بر درگیری‌های منطقه‌ای که دو کشور از اطراف مختلف مانند لبنان، سوریه و یمن حمایت کرده‌اند، آغاز شده است. حوزه‌های مهم دیگری نیز وجود دارند که در آن دو کشور سیاست‌های متفاوت، اگر نگوییم متضاد، دنبال می‌کنند؛ مانند فلسطین. اگر ثباتی وجود داشته باشد، مطمئناً پیشرفت در این زمینه‌ها حاصل می‌شود.

در ادامه این گزارش مورنینگ استار به موضوع یمن اشاره شده و آمده است: برخی ابتکارات فوری به بحث پایان جنگ در این کشور دامن می‌زنند. گفت وگوهای بین انصارالله (حوثی‌ها) و شورای رهبری ریاست جمهوری مورد حمایت عربستان سعودی در ژنو از سر گرفته شده که تحت نظارت سازمان ملل و کمیته بین المللی صلیب سرخ است.

پیش از این انصارالله ۱۱۷ زندانی را پیش از ماه رمضان آزاد کرد. مذاکرات ژنو بر اجرای یک طرح بسیار بزرگتر مبادله زندانیان متمرکز است که برای اولین بار در مذاکرات استکهلم پنج سال پیش مورد توافق قرار گرفت. تحولات امیدوارکننده‌ای جریان دارد، اما هنوز پیشرفتی حاصل نشده است.

پیروزی برای دیپلماسی چین

در بخش پایانی گزارش می‌خوانیم: کمک چین به توافق ایران و عربستان یک تحول مهم است. این کشور روابط بسیار خوبی با هر دو طرف ایجاد کرده است - سیاست‌های اقتصادی "برد - برد" به آن اجازه داده است که به بزرگترین شریک تجاری برای هر دو کشور تبدیل شود. سیاست‌های دیپلماتیک مبتنی بر احترام و عدم مداخله باعث اطمینان در نیات پکن شده است.

دیپلماسی چین به توافقی دست یافته است که دوره جدیدی از تاریخ جهان را نشان می‌دهد، دنیایی که در آن جهان چندقطبی یک واقعیت غیرقابل انکار است که به نفع کره زمین خواهد بود.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: عربستان سعودی توافق انگلستان توافق ایران و عربستان عربستان سعودی ایالات متحده توافق ای غرب آسیا دو کشور دو طرف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۷۰۸۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا جان توافق ایران و عربستان با ابتکار چین در خطر است؟/ پکن از ترس تحریم های ثانویه فروش نفت از تهران را کاهش خواهد داد/ دیپلماسی تلفنی چین میان ایران و آمریکا موفق بود

به گزارش جماران، اندیشکده چتم هاوس در گزارشی درباره تاثیر تنش میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم اسرائیل بر تلاش های چین برای برقراری صلح در منطقه نوشت:

حملات پهپادی و موشکی ایران علیه اسرائیل در 13 آوریل، و پاسخ متعاقب اسرائیل، ثبات آشتی عربستان و ایران را که چین در سال گذشته میانجی آن شده بود، زیر سوال برد: این حملات چشم‌انداز استراتژیک را به‌طور چشمگیری تغییر داده است، امنیت منطقه‌ای را دچار ابهام کرده و شهرت اخیر چین را به‌عنوان یک میانجی معتبر به بوته آزمایش گذاشته است.

پس از حمله هواپیمای بدون سرنشین ایران، پکن بی‌درنگ دیپلماسی تلفنی اضطراری را آغاز کرد تا از تضعیف توافق ایران و عربستان به دلیل وضعیت ناآرام در منطقه جلوگیری کند.  وانگ یی، وزیر امور خارجه چین، پس از تماس با همتایان سعودی و ایرانی خود، «تأکید ایران بر هدف قرار ندادن کشورهای منطقه و همسایه» - اشاره ضمنی به عربستان سعودی و دیگر کشورهای خلیج فارس- را تحسین کرد. ممکن است تماس‌های مشابهی پس از حمله اسرائیل هم انجام شده باشد. در 19 آوریل، لین جان، سخنگوی وزارت خارجه علنا اعلام کرد که «چین با هر اقدامی که تنش‌ها را بیشتر می‌کند مخالف است.»

یکی از جنبه های قابل توجه واکنش چین ثبات آن بوده است. این کشور همچنان متعهد به حفظ منافع خود باقی مانده و همزمان از اسرائیل و آمریکا انتقاد کرده و خواستار کاهش تنش شده است. پکن مانند موضع خود در مورد تشدید تنش حوثی ها در دریای سرخ، دور جدید تشدید تنش را «سرریز» جنگ غزه می داند و نه کاتالیزور آن. این نشان می دهد که پایان دادن به درگیری غزه ممکن است یک اثر موجی ایجاد کرده و صلح و تنش زدایی را در سراسر خاورمیانه به ارمغان آورد.

این توضیح می دهد که چرا چین حمله 13 آوریل ایران را محکوم نکرد، بلکه آن را اقدامی دفاع از خود خواند. این کشور خود را درست در مرکز جنگ روایات قرار داده  و به طور موثر ادعای دفاع از خود ایران را در برابر ادعای مشابه اسرائیل که برای توجیه مجازات دسته جمعی فلسطینیان در غزه استفاده می شود، قرار داده است.(اسرائیل همچنان حمله بی امان به غزه را دفاع از خود پس از ماجرای هفت اکتبر 2023 می خواند.)

چین در مبادلات خود با ایالات متحده نیز همین کار را انجام داده و از این کشور می خواهد که نقش سازنده ایفا کند و اسرائیل را در زمانی که واشنگتن از پکن خواسته بود تهران را از اقدام متقابل منصرف کند، مهار کند.

آشتی ایران و عربستان در خطر است

نگرانی در مورد توافق عربستان و ایران زنگ خطر را در پکن به صدا درآورد. دو عامل کلیدی نگرانی های چین را برانگیخته است. اول، هدف راهبردی ایران در پشت انتقام‌جویی از اسرائیل، ایجاد یک پارادایم بازدارندگی جدید بود. ایران از سیاست جنگ در سایه و استفاده از نیروهای نیابتی که باعث می شد برخی عملیات های مدیریت شده را به راحتی انکار کند، فاصله گرفت. اسرائیل با حمله متقابل خود ( به اصفهان)  در حال آزمایش خطوط قرمز ایران در حالی است که به دنبال مکانیزم امنیتی جدید برای جایگزینی مکانیزم شکسته شده در 7 اکتبر است.

پارادایم جدید ، ریسک پذیری تهران و تل آویو را افزایش می دهد و در نتیجه حملات تلافی جویانه را تشدید و سناریوی درگیری مستقیم را چه در حال حاضر یا بعد معتبرتر می کند. این رویارویی ممکن است به منطقه خلیج فارس هم کشیده شود و کشورهای این منطقه (به ویژه عربستان سعودی) را وادار کند تا مواضع امنیتی خود را مجدداً تنظیم کنند. آنها ممکن است به این نتیجه برسند که ممکن است دوستی بی پروا با ایران  خطرات بیشتری نسبت به منافع آن داشته باشد. ریاست جمهوری دوم دونالد ترامپ در ایالات متحده می تواند این روند را بیشتر تسریع کند.

عامل دوم، پیشرفت کندی است که توافق عربستان و ایران از زمان امضای آن در یک سال پیش داشته است. این سازوکار همچنان بر مسائل امنیتی متمرکز بوده و نتوانسته به بررسی فرصت های اقتصادی و فرهنگی ادامه دهد.

یکی دیگر از عوامل مرتبط، تلقی اسرائیل از این معامله به عنوان یک تهدید مستقیم و تمایل بالقوه برای از بین رفتن آن است. اسرائیل ممکن است دوستی ایران و عربستان را بی تاثیر بر روند عادی سازی  رابطه خود با عربستان سعودی تلقی نکند، همانطور که ایران با شک به تشکیل ائتلاف امنیتی عربی-اسرائیل تحت حمایت ایالات متحده نگاه خواهد کرد. مطالب درز داده شده به مطبوعات اسرائیل بر مشارکت قابل توجه عربستان و امارات در سیستم دفاع جمعی که تقریباً همه موشک‌ها و پهپادهای ایرانی را در 13 آوریل سرنگون کرد، تأکید کرد، اگرچه این موضوع بعداً توسط ریاض و ابوظبی تکذیب شد.

برای چین، چنین سناریویی خطراتی را برای امنیت انرژی این کشور ایجاد می کند و چشم انداز پکن را برای چارچوب امنیتی جدید در خاورمیانه تیره و تار می کند. یکی از ستون های این مفهوم ایجاد یک پلت فرم گفتگوی چندجانبه در منطقه خلیج فارس تحت ابتکار امنیت جهانی است. چشم انداز چنین کاری می تواند به راحتی با تشدید آشفتگی های منطقه ای تضعیف شود.

جاه طلبی های چین برای محدود کردن نفوذ ایالات متحده بر کشورهای خلیج فارس نیز می تواند معکوس شود. بزرگترین درس برای کشورهای خلیج فارس از دخالت مستقیم ایالات متحده در دفاع از اسرائیل در برابر حمله ایران این است که وقتی فشار وارد می شود، تنها ایالات متحده توانایی ارائه کمک های امنیتی قابل توجه به آنها را خواهد داشت.

 با این حال، یک درس دیگر این است که در حالی که ایالات متحده منافع خود را برای دفاع از اسرائیل به خطر انداخته ، ممکن است این کار را برای آنها انجام ندهد. اما واقعیت این است که تصور در خلیج فارس و منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا این است که اسرائیل قادر به تکیه بر توانایی های خود در سناریوی جنگ با ایران نبود.

این چه معنایی برای نقش منطقه ای چین دارد؟ این فرض چین را با فرصت‌ها و چالش‌هایی در تلاش برای ارتقای خود به‌عنوان یک میانجی مسئول و اصول محور در منطقه مواجه می‌کند. تصور رایج در خلیج فارس از 7 اکتبر این است که ایالات متحده متحد اصلی اسرائیل است، این مسئله  شک و تردید در مورد قابلیت اطمینان  به واشنگتن را در میان کشورهای عربی منطقه دامن می‌زند و انگیزه‌ها را برای عربستان سعودی برای متعهد شدن بیشتر به کاهش تنش با ایران افزایش می‌دهد. بی اعتمادی به ایالات متحده همچنین ایران را تشویق می‌کند تا توافق خود با عربستان را منفک از تغییر در استراتژی رویارویی خود با اسرائیل پیگیری کند.

جبهه واحد دیپلماتیک آمریکا و کشورهای اروپایی که پس از حملات ایران، از جمله با افزایش تحریم‌ها علیه ایران با اسرائیل تشکیل شد، شراکت تهران با چین و روسیه را نیز تحکیم می‌کند. با این حال، این بحران محدودیت‌های چین را در حفاظت از توافق میان تهران و ریاض،  فراتر از درخواست از ایران برای تنش‌زدایی و ارسال پیام‌هایی بین ریاض و تهران آشکار کرده است. این تا حدودی به دلیل نقش چین به عنوان یک تسهیل کننده صرف است، نه یک میانجی یا ضامن توافق به سبک و سیاق غربی ها .

دلیل دیگر نفوذ اقتصادی چین است. چین تحت هیچ شرایطی قدرت اقتصادی خود را برای مجازات هر یک از طرفین در صورت نقض مفاد توافق به کار نخواهد گرفت. از منظر چین، تحریم‌ها ممکن است در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نتیجه معکوس داشته باشند چرا که نوسان های این منطقه می تواند مستقیماً به منابع انرژی چین ضربه بزند.

چین به تلاش برای برقراری ثبات در شمال آفریقا و خاورمیانه ادامه خواهد داد. از آنجایی که ایالات متحده در حال سفت کردن پیچ تحریم صادرات نفتی ایران است، خریدهای چین از ایران تا پایان سال جاری کاهش می یابد تا از تحریم های ثانویه آمریکا در امان بماند. از قضا، این می‌تواند تعادل چین بین ایران، عربستان سعودی و اسرائیل را آسان‌تر کند، زیرا این تصور را کاهش می‌دهد که پکن در حال حمایت مالی از استراتژی دفاعی ایران با خرید نفت از این کشور است.

در سناریوی تیره و تار درگیری گسترده‌تر، می‌توان انتظار داشت که چین همان الگوی بازی‌ را که در جریان حملات حوثی‌ها در دریای سرخ اجرایی‌کرد، اعمال کند: یک اقدام موازنه‌سازی دقیق با هدف نهایی حفاظت از منافع اقتصادی خود و در عین حال انتقاد از آمریکا و اسرائیل.